“ทิดสมปอง-ทิดไพรวัลย์” เคลียร์ชัดเปลี่ยนจากพระสงฆ์เป็นเพื่อนสาวจริงไหม?

“ทิดสมปอง–ทิดไพรวัลย์” เปิดเบื้องลึกสาเหตุสึก เคลียร์ชัดเปลี่ยนจากพระสงฆ์เป็นเพื่อนสาวจริงไหม?

อดีต 2 พส. พระมหาสมปอง และ พระมหาไพรวัลย์ ควงคู่เปิดใจครั้งแรกหลังสึกออกมา ผ่านทางรายการ คุยแซ่บShow ทางช่อง วัน31 ที่มีพีเค ปิยะวัฒน์, ตั๊กแตน ชลดา และ ชมพู่ ก่อนบ่าย เป็นพิธีกรดำเนินรายการ พร้อมเปิดเบื้องลึก เบื้องหลังสาเหตุการสึก และเคลียร์ดราม่าว่าสึกออกมาเพื่อหาเงิน ?

อัปเดตเรื่องทิดสมปองกับคุณศรีสุวรรณ ที่ก่อนหน้านี้มีการท้าชก แต่ล่าสุดทิดสมปองออกมาขอโทษ มันเกิดอะไรขึ้น?

ทิดสมปอง : พี่สาวดุ บอกว่าเด็กๆ ดูเยอะ เขาชอบที่แบบใจดี น่ารัก แจกตุ๊กตา พอมาเวย์แบบก้าวร้าว รุนแรงเด็กๆ ก็ไม่แฮปปี้ ก็มีคนคอมเมนต์มา ขออนุญาตเอ่ย พี่หนุ่มโทรมา ท่านเป็นอย่างนี้เหรอ ผมทราบก็ไม่เป็นนะ อาจจะด้วยอารมณ์อะไรก็ไม่รู้ ผมโนคอมเมนต์แล้วกัน โทรมาด้วยความเป็นห่วง แล้วก็หลากหลายด้วย ก็เลยขอโทษ ขออภัยจริงๆ พี่ศรีเขาเป็นปูชนียบุคคล เป็นปูด้วย แล้วชะนีด้วย คือ เป็นปูชนียบุคคล แต่ยังไงด้วยความเคารพ ขอโทษ ขอขมาที่ไม่น่ารัก และผมจะเอาลูกเพจเป็นเกณฑ์ อย่างเช่น การเมืองเขาไม่อยากให้ไป เราก็ไม่ไป คนก็ติดตามมากขึ้นต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับเยาวชนด้วย ยังไงก็ขอโทษพี่ศรีด้วย รักนะครับ 

เอาจริงๆ ส่วนนึงแฟนคลับเราเริ่มไม่ชอบหรือเปล่า เขามีภาพของเราตอนเป็นพระที่สนุกตลก พอออกมาปุ๊บจะท้าตี ท้าต่อย?

ทิดสมปอง : มีผลมากครับ ถ้าคนด่าเรา เขาด่าเราอยู่แล้ว แต่ถ้าลูกเพจที่รักเรา แล้วด่าเรา ไม่ชอบเรา ผมว่ามันมีผลมาก ก็แคร์มากๆ ตอนที่อัดอั้นตันใจเขาก็เซฟเราทุกอย่าง แนะนำเรา มีแต่เรื่องดีๆ เป็นพระเรารับบริจาคไปช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วม ก็มีแต่เขา ซึ่งเขาก็ไม่ได้ฐานะร่ำรวยอะไร ก็เอาลูกเพจเป็นเกณฑ์ครับ

ในฝั่งเฟซบุ๊กของพี่ศรี เขาโพสต์ว่า “อโหสิ ธรรมสอนให้เรามีสติ” ได้อ่าน และรู้สึกยังไงบ้าง?

ทิดสมปอง : เพิ่งดูในรายการนี่แหละครับ แล้วทีมงานเล่าให้ฟังก็ขอบคุณครับ ถ้าเราทำได้ตามที่เราโพสต์ทั้งผมเองด้วย พี่ศรีด้วย ทุกท่านด้วย ผมว่าน่าจะเป็นอะไรที่ดี บางคนโพสต์ธรรมะบ่อยๆ จิตใจโสมมก็เยอะ ผมอยากให้โพสต์ธรรมะ จิตใจสูง แล้วก็ทำตัวสูงด้วยอะไรอย่างนี้ ผมก็น้อมรับ ผมอาจจะไม่ได้โพสต์ธรรมะบ่อย แต่ว่าธรรมะก็มีอยู่ในใจ ก็ขออภัยครับ

ทางพี่ศรีมีคำว่าอโหสิแล้ว ทางทิดสมปองอโหสิไหม?

ทิดสมปอง : ถ้ามีเวรกรรมค่อกันก็อโหสิครับ รักพี่นะครับ รองจากแม่ผมผมก็รักพี่นะครับ

ตอนมีปัญหากันน้องไพรวัลย์มีโอกาสมาช่วยอะไรบ้างไหม?

ทิดสมปอง : ไปหวังอะไรกับคนแบบนี้

ทิดไพรวัลย์ : ผมก็โพสต์อยู่ประจำ อาจารย์ไม่เห็นเหรอ รอเป็นกรรมการ

ทิดสมปอง : แต่ละช็อต รอเป็นกรรมการ ใครจะต่อยกันผมไม่รู้ แต่ผมรอเป็นกรรมการ คนแบบนี้เหรอที่จะมาช่วย

ทิดไพรวัลย์ : กรรมการก็ห้ามไง อย่าทะเลาะกัน

ทิดสมปอง : น้องน่ารักครับ จริงๆ เราโพเทคกันอยู่ตลอด โพสต์ไม่โพสต์แต่ข้างหลังเราก็ให้กำลังใจกันตลอด

ที่สึกออกมา ใครสึกก่อน?

ทิดสมปอง : สวัสดีครับพี่ ขอบอกเลยว่า สึกก่อนเป็นรุ่นพี่

ทิดไพรวัลย์ : สึกทีหลัง เอา…น้องปอง

ตอนแรกที่ตั้งใจไว้ คุณสมปองอยากจะสึกก่อน?

ทิดสมปอง : ครับ จบปริญาตรีเราก็อยากสึกครับ เพื่อน 80-90% ตอนนี้ดูอยู่ก็สึกครับ พอต่อโทมันก็จะสึก มันก็มีงานมีการพอดี มันมีจังหวะให้ได้อยู่ต่อมาเรื่อยๆ การสึกกับพระเป็นเรื่องปกติมากๆ อยู่ที่ว่ามันทำอะไรแล้วมันอยู่ต่อมากกว่า

พระไพรวัลย์ทำไมถึงได้สึกก่อน?

ทิดไพรวัลย์ : พร้อมก่อนครับ พร้อมก่อนก็ออกก่อน

ทิดสมปอง : จริงๆ เขาพร้อมบวก

ทิดไพรวัลย์ : ก็พร้อมจะสึกแล้ว แล้วก็เบื่ออะไรหลายๆ อย่างด้วยตอนนั้น ก็อยากออกมา อยากสึกก็สึกครับผม คือหมายถึงใจพร้อมที่จะออกมาอยู่ข้างนอก

ตอนนั้นทิดสมปองก็ยื้อทางทิดไพรวัลย์?

ทิดไพรวัลย์ : ยื้อเหรอครับ

ทิดสมปอง : มันก็ไม่เชิงหรอกครับ ถ้าน้องตัดสินใจแล้ว ไพรวัลย์เป็นคนที่เรียนเก่งมาก แล้วน้องก็มาอยู่จุดนี้ด้วยตัวเอง เพราะฉะนั้นน้องมีความมั่นใจ ไม่ใช่ไม่ฟังคนอื่น แต่ว่าเขามีวันนี้ด้วยตัวเขาเองครับ แล้วเราก็จะบอกได้ประมาณนึง เวลาใครเป็นห่วงเขาจะไม่กล้าบอกไพรวัลย์ ผมจะเป็นคนบอก ไพรวัลย์เขาจะมีประโยคนี้ว่า “ผมเข้าใจนะอาจารย์แต่ผมมีวันนี้ได้เพราะตัวผมเอง ผมขอตัดสินใจเอง” ฤกษ์ยามเขาก็ไม่ดู แต่ในขณะที่ผมดู

พี่สมปองยื้อน้องไพรวัลย์ แต่เวลาพี่สมปองสึกน้องไพรวัลย์ก็ยื้อเหมือนกันไม่อยากให้สึก ยังไง?

ทิดไพรวัลย์ : มันคือมารยาทครับ ไม่ใช่ จริงๆ มันก็รู้สึกเสียดายนะครับผม ถ้าท่านอยู่ได้เราก็อยากให้ท่านอยู่ เพราะว่าท่านอยู่เราก็ยังทำงานร่วมกันได้ในเชิงธรรมะ ท่านก็ไปเวย์ของพระ แล้วเราก็ช่วยเสริม เป็นลูกศิษย์ที่มันแก่นๆทะเล้น ก็ดูน่ารักดี

ตอนที่ทิดสมปองจะสึก ในใจเราอยากสึกและพร้อมหรือยัง เท่าที่ได้ยินมาตอนนั้นยังไม่ค่อยอยากสึกเท่าไหร่?

ทิดสมปอง : ไม่พร้อมเลยครับ จริงๆ ปลายปี 66 ครับ ฤกษ์ยามสมเด็จท่านก็บอกว่าดีด้วย แต่ทีนี้ด้วยอะไรหลายๆอย่างก็เลยรู้สึกว่า ช้าเร็วก็ต้องออก จังหวะนี้ออกก็ได้ ถามว่าเสียดายไหม น้องไม่เสียดาย แต่ผมเสียดาย ทุกครั้งที่จะสึกผมจะจี้ดๆ ที่ใจ มันเป็นยังไงน้า พ่อ แม่ จะว่ายังไง สังคมจะว่ายังไง โดนเกลียดไปครึ่งประเทศไหม จนมาเจอเพลงเขา ที่เขาไปฟีดเจอริ่งเพลง ที่เป็นคำพูดแล้วเขาเอาไปใส่ในเพลง แบบทนเพื่ออะไรก่อน เราไม่ได้เป็นหิน หินมันแข็งเกร่ง แต่เราเป็นคน เราไม่ได้แข็งเกร่ง เราจะมาทนเพื่อคนอื่น อย่าหาทำ คือเรารู้สึกว่าใช้ชีวิตเพื่อคนอื่น บางคนเป็นLGBTQ+ จะมีแฟนอย่างนี้ กลัวพ่อแม่เสียใจ กลัวครูว่า กลัวเพื่อนแซว กลัวๆ แฟนฝรั่งที่เป็นผู้ชายด้วยกันบอกว่า อะไรคือการอยู่เพื่อคนอื่น ผมนึกไปถึงเรื่องนั้นเลยครับ น่าจะเป็นรายการของแกรมมี่นี่แหละ ก็รู้สึกว่าใช่นะ เราห่วงคนนั้นคนนี้มากมาย เราไม่ได้ทำอะไรเพื่อตัวเองเลย

รู้สึกยังไง ไม่น่าเชื่อว่าเพลงของเราทำให้เขาสึกได้?

ทิดไพรวัลย์ : จริงๆ คงไม่ขนาดนั้นหรอก ถ้าอาจารย์สมปองท่านไม่อยากสึกจริงๆ ท่านคงไม่สึกหรอกครับ นี่แค่ส่วนหนึ่งที่มันไปเสริมความคิดอะไรบางอย่างของท่าน มันทำให้ท่านกล้าหารที่จะออกมาเฉยๆ แค่นั้นแหละ แต่ถ้าท่านมีใจที่จะครองผ้าเหลืองอยู่ท่านก็น่าจะอยู่ต่อครับ

แสดงว่าอันนี้คือจุดพีคที่สุดเลยที่ทำให้ทิดสมปองสึก?

ทิดสมปอง : ไม่หรอกครับ ที่ไพรวัลย์พูดมันนิดเดียว ประมาณ 0.01% ด้วยซ้ำ แต่จริงๆ แม่ไม่สบายมานานแล้ว แต่ผมไม่เหมือนไพรวัลย์ ไพรวัลย์เขาลูกคนเดียว ผมลูก 7 คน ตอนนี้เหลือ 5 เสียไป 2 มีพี่สาวดูแล มีเพื่อนพี่สาวดูแล ผมก็ซัพพอร์ตอะไรอย่างนี้ ทีนี้มันก็เป็นอีกเหตุผลนึง 25% แล้วกัน อีกเหตุผลนึงเรารู้สึกว่าอยู่ในวงการนี้แถมมาเยอะ ผมว่าจะอยู่ปีเดียว นี่อยู่มาตั้ง 30 ปี ถ้าเป็นขายของนี่ ขาย 1 ชิ้น แถม 29 ชิ้นเลยนะ ผมก็เลยรู้สึกว่าก็ถึงเวลาแล้วไหม

แต่มันก็จะมีอีกกลุ่มนึงออกมาบอกว่า ออกมาถึงเป็นพรีเซ็นเตอร์เลย รีวิวเลย อ้างเรื่องแม่ เรื่องความอึดอัด ที่จริงแล้วสึกออกมาเพื่อหาเงิน?

ทิดไพรวัลย์ : จริงๆ จะสึกเพื่ออะไรผมว่าเป็นเรื่องของผมนะ แล้วยังไง สึกแล้วต้องเห็นผมต๊อกต๋อยไม่มีงานทำ ร้องไห้นู้นนี่นั่นเหรอ ผมว่าผมสึกมาขายของก็เรื่องของผม แล้วทำไมมันเดือดร้อนใคร

ทิดสมปอง : ผมไม่ตอบนักเลงแบบนั้นหรอกครับ ผมมีสัมมาคารวะครับ ผมเลิกไปเวย์นั้นแล้ว

ทิดไพรวัลย์ : ขอตอนแรกที่พูดให้สัมภาษณ์สื่อครับ

ทิดสมปอง : ก็ต้องสึกไปหาเงินครับ ไม่งั้นคุณจะให้ผมเหรอครับ ผมจะสึกไปหา…มั้งครับ จังหวะนั้นก็ฮากันมาก คือผมไม่รู้จะตอบอะไรด้วยความรู้สึก คือมันไม่ได้คิดไว้ก่อนหรอกครับ ใครจะคิดว่าจะมีพรีเซ็นเตอร์รออยู่ มันมีแววตอนที่เราแบดเทินคู่กัน บางยี่ห้ออยากให้เรารีวิวมาก แต่ว่าเราก็รีวิวให้ไม่ได้ เราโดนว่า มีบ้างนิดเดียว ไม่ถึงขั้นจะยังชีพได้ด้วยซ้ำ ออกมาก็ยังลุ้นอยู่ ผมเจอข้อความนึงที่ว่า เขาเอาไพรวัลย์ เขาไม่เอาสมปอง เพราะว่าสมปองไม่แมชอายุเยอะ หน้าช้ำแล้ว ผมก็โอเค ถ้าไม่เอาผม 95% คือผู้บริโภค 5% คือผู้ผลิต โอเคงั้นผมเป็นผู้ผลิตก็ได้ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าผมจะผลิตยังไง ผมไม่มีเงืนเลย สุดท้ายก็ค่อยๆ แซวๆ ให้เลขาหนึ่งคุยกับคนนั้น คนนี้ มันก็เริ่มเข้ามา เวลาผมคิดอะไร ผมจะคิดดัง พูดออกมา มันก็ออกไปผู้หลักผู้ใหญ่ได้ยิน นายทุนได้ยินก็เข้ามา ผมไม่มีเงินเลย ผมมีแต่ชื่อ หน้า ปาก ถ้าใครรีวิวผมก็จะบอกว่าทำงานเต็มที่ แต่ไม่การันตียอดขาย คือผมเพิ่งใช้ผลิตภัณฑ์คุณ แล้วจะให้การันตีได้ไง คุณรู้ผลิตภัณฑ์คุณมากกว่าผม ถ้าของคุณดีมันก็ต้องรันไปเอง แต่ผมอะเต็มที่ แต่ผมไม่การันตียอดขาย อย่ามาปรับผม อย่ามามีเงื่อนไข อย่าอะไรเยอะ ผมไม่มีปัญญาเสียค่าปรับคุณหรอกครับ

จริงไหมมีภาพที่ไพรวัลย์เอาเงินไปให้คุณแม่?

ทิดไพรวัลย์ : จริงครับ เอาไปให้ที่โรงพยาบาลที่แม่พักฟื้นอยู่ แม่ไม่รู้ว่าเราจะเอาเงินมาให้เขา 

ก้อนนั้นเท่าไหร่?

ทิดไพรวัลย์ : พอดีมีคนพูดเยอะไหนบอกว่าจะสึกมาดูแลแม่ ช่วงนั่นมันมีงานพอดี คิดว่าแม่อยู่ก็มีพี่ที่ดูแลอยู่ ก็ขอแม่ไปทำงาน แม่ก็ให้ไป ก็ได้เงินก้อนนั้นมา ประมาณ 6 หลัก 

เห็นว่าตั้งใจออกมาหาเงินรักษาคุณแม่ แต่ก็มีคนใจดีออกค่ารักษาพยาบาลคุณแม่ให้ด้วย?

ทิดไพรวัลย์ : ไม่ทั้งหมดครับ มีลางส่วนที่เขาช่วยได้ แต่ว่าค่าเดินทาง ค่าที่พักอะไรอย่างนี้เราต้องจัดการเอง แล้วก็มียาบางตัวที่เราต้องเสียเงินจ่าย แม่เป็นมะเร็ง

ค่าใช้จ่ายตอนนี้สูงมากไหม?

ทิดไพรวัลย์ : ค่ารักษาที่หมดไปแล้วตอนนี้ประมาณ 5-6 ล้านครับ

แล้วคนที่มาช่วยเราถึงหลักล้านไหม?

ทิดไพรวัลย์ : ถึงครับ เขาเป็นพี่สาวที่นับถือมากครับ

มั่นใจว่าเขาดูอยู่ อยากจะบอกอะไรเขา?

ทิดไพรวัลย์ : จริงๆ ครอบครัวผมเป็นหนี้เขา หมายถึงว่าเป็นหนี้ชีวิต แม่ได้รับการดูแล รักษาดี ในแบบที่ผมรู้สึกพึงพอใจ ก็เพราะพี่สาวคนนี้ครับ

คุณแม่ป่วยมานานหรือยัง?

ทิดไพรวัลย์ : น่าจะ 2-3 ปีแล้วครับที่เริ่มรู้ตัวว่าเป็นมะเร็งรังไข่ มดลูก ประมาณนั้นครับ

จริงไหมที่ทีมงานบอกวันนี้คุณแม่กำลังเดินทางมา?

ทิดไพรวัลย์ : วันนี้ต้องเข้ากรุงเทพครับ เพราะหลังจากที่ผ่าก้อนเนื้อไปแล้วต้องฉายรังสีอีก มันไม่ใช่ว่าจบเลย อีกเดือนกว่าๆ แม่ก็ต้องมารักษาตัวที่กรุงเทพ แล้วฉายรังสีนี่ 25 ครั้งครับ

ตอนนี้ฉายแสงกี่ครั้งแล้ว?

ทิดไพรวัลย์ : ยังเลยครับ

คุณแม่ทราบว่าเราสึกออกมา ท่านว่ายังไงบ้าง?

ทิดไพรวัลย์ : จริงๆ พยายามกล่อมแล้วก็คุยหลายครั้ง คุยแรกๆ แม่ไม่อยากให้สึก ไม่มีใครอยากให้สึกเลย ญาติพี่น้องก็ไม่อยากให้สึก พ่อ แม่ ก็ไม่อยากให้สึก อยากให้อยู่ แต่เรามีเหตุผลของเราที่เราอยากมา ท่านก็เคารพการตัดสินใจ ก็แล้วแต่เลย ถ้าตัดสินใจดีแล้ว

แม่ปล่อยเรา แต่พ่อไม่อยากให้สึกเลย?

ทิดไพรวัลย์ : พ่อไม่อยากให้สึกเลยครับ พ่อผมเป็นคนที่อยู่กับวัดมาตั้งแต่เด็ก เวลาเขาเห็นลูกเขาอยู่ในผ้าเหลือง เขารู้สึกว่า เขาพอใจที่จะให้ลูกเป็นแบบนี้ อยู่กับวัดแบบนี้ เขาทำใจไม่ค่อยได้

2 คนนี้มีอะไรที่คล้ายกันมาก แม่คุณสมปองก็ป่วยเหมือนกัน?

ทิดสมปอง : ติดเตียง สโตรกครับ ตั้งแต่อายุ 69 ตอนนี้ 75 ปี ก็ 6 ปีแล้วครับ ตอนนั้นเส้นเลือดในสมองตีบ สโตรกมันมีเวลาอยู่ 4 ชั่วโมง จริงๆ แค่ 3 อีกชั่วโมงคือการรักษา แต่แม่นี่ปวดหัว 2 ทุ่ม ไปโรงพยาบาล 8 โมง

คุณแม่ทั้ง 2 คนเกิดวันที่ 2 มกราคม เหมือนกัน แล้วสมปองเพิ่งมีโอกาสได้ไปกอด ไปหอมแม่ ในวาระ 30 ปี?

ทิดสมปอง : เพราะว่าเราบวชเณร บาชพระมา เราก็กราบไม่ได้อยู่แล้ว เวลาผมเห็นพระ เณร ที่กราบพ่อ แม่ ผมรู้สึกว่าไม่ต้องขนาดนั้น กตัญญูด้วยวิธีอื่น เป็นตัวอย่างที่ดี แต่คนจะงงว่าศีล 227 กับ ศีล5 มันยังไงกันแน่ บางคนจะอ้างว่ากตัญญู ผมก็ไม่กล้ากราบครับ ฉะนั้นนี่เป็นครั้งแรกที่กราบ กอดเนี่ย ผมเป็นพระก็เคยอุ้ม ก็เป็นข่าว อาจจะไม่เหมาะสมแต่ว่าอุ้มช่วยพี่สาวที่เขาปวดเอว ถ้าอุ้มไม่ใช่ครั้งแรก แต่ถ้ากราบนี่ครั้งแรกเลยครับ หอมนี่ก็ครั้งแรกครับ

บรรยากาศความรู้สึกในวันนั้นเป็นยังไงบ้าง?

ทิดสมปอง : น้ำตาไหลเหมือนกันครับ คนจะว่าดราม่า ตั้งแต่อายุ 40 ผมฟังอะไรซึ้งๆ ไม่ได้เลย น้ำตามาง่าย ก็พยายามเฉไฉเอาไว้ ก็กราบ กอด แล้วก็เรียนแบบน้องเยอะ น้องคุยทางให้ผมเยอะ อะไรไม่เหมาะผมจะดูน้องเป็นหลักเรื่องเงินนี่ก็เรียนแบบน้องเลย

มีคนอยากรู้ว่าทิดสมปองเป็นพระมีหนี้ได้ยังไง 13 ล้าน?

ทิดสมปอง : ครับ ไปถามเลยครับ พระระดับเจ้าอาวาส ระดับอะไรมีใครบ้างไม่มีหนี้ มันจะสร้างนั่น สร้างนี่ สร้างร้านกาแฟให้โยม พระองค์ใหญ่ ศาลา ห้องน้ำ กุฏิ ส่วนมากผู้รับเหมาเขาจะทำให้ก่อน แล้วรอผ้าป่า กฐิน นู้นนี่นั่น ของผมนี่จะสนามกีฬา ห้องเรียน ห้องน้ำ ทุนการศึกษา 3 ปีแรกผมไม่ขอใครเลย ผมเกรงใจ ผมค่อยๆ หา งานมันรออยู่ เงินอยาคตค่อยๆ เอามา ไม่ทันปุ๊บ มันต้องใช้ล้านนึง พี่ไปยืมให้หน่อย ร้อยละสามนะครับ ร้อยละสองได้ไหม อะไรแบบนี้ กู้มาตอนแรกก็ 3-4-5 ล้าน มันทะลุเป็น 13 ล้านได้ไงไม่รู้ ก็ใช้ไปแล้ว 3 ล้าน เหลืออีก 10 ล้าน อีกอย่างนึงที่ผมบอกเรื่องนี้มีแต่คนไม่เห็นด้วย แต่ผมอยากจะบอกว่าผมไม่ได้เอาเงินจากพระพุทธศาสนาออกมาเลย ผมมีหนี้ด้วยซ้ำ  คือคุณไม่ต้องห่วงเรื่องรวย เอาอะไรออกมา ด้วยความโง่ของผมก็มีความฉลาดอยู่ เพราะตอนนี้ก็มีนายทุนใจดีที่ใช?